Ο “Δήμαρχος”, αντιλαμβανόμαστε όλοι οι πολίτες ότι απαιτεί την ψυχολογία του ανθρώπου που αναγνωρίζει με ψυχραιμία ότι υπάρχουν κίνδυνοι στην διαχείριση ενός έργου, τους εκτιμά στην πραγματική τους διάσταση χωρίς να υπερβάλλει αλλά και χωρίς να τους υποτιμά. Η πορεία του κάθε δημάρχου και η υστεροφημία του, καθορίζεται από τις αποφάσεις που παίρνει όταν έρχεται αντιμέτωπος με κινδύνους που εμφανίζονται άλλοτε ως απειλές και άλλοτε ως ευκαιρίες. Ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής στην πρόσφατη συνέντευξη του θεωρεί τους κινδύνους από την αγορά της βίλας Ιόλα ή καλύτερα του «Κτήματος» όπως επιθυμεί ο ίδιος να το θεωρούν οι συμπολίτες του, ως “ευκαιρία”.
Συγκεκριμένα, αν και σε μία απάντηση του το χαρακτήρισε «Κοινωφελή Χώρο» ενώ σε μία άλλη «Κοινόχρηστο Χώρο», φιλοδοξεί ότι, με την ευρύτερη έννοια ενός «Δημόσιου Υπαίθριου Χώρου», θα δώσει στο μέλλον μεγάλα οφέλη για τους δημότες, τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους στον τομέα του Πολιτισμού, και οικονομικά κέρδη στον δήμο.
Παρακολουθώντας την πρόσφατη συνέντευξη του Δημάρχου Αγίας Παρασκευής, για μένα προσωπικά, είναι ξεκάθαρο ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι σύμβουλοι του στους οποίους στηρίχθηκε για να λάβει την απόφαση της αγοράς, έχουν «παραλείψει» να αναλογιστούν τους κινδύνους που πρόκειται να συμβούν στην υλοποίηση αυτού του έργου, και οι οποίοι θα εμφανιστούν ως “απειλές” και σχετίζονται με την ισορροπία μεταξύ του κόστους, του χρόνου και της ποιότητας.
Βλέποντας τον Δήμαρχο να προβάλει συστηματικά, εδώ και ένα χρόνο, την βεβαιότητα του για την επιτυχία του συγκεκριμένου επιχειρηματικού “project”, έχοντας υπόψη μόνο την υπεραισιοδοξία του, και ενημερώνει τους συμπολίτες του και τους δημοτικούς συμβούλους με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλων αυτών των άρθρων που έχουν γραφτεί με τις ίδιες όμως πληροφορίες και εικόνες κάθε φορά, διακρίνων ότι δεν έχει προβληματιστεί για το καθήκον του. Δηλαδή για το πώς δηλαδή θα φέρει αυτή την ισορροπία ανάμεσα στο κόστος, στον χρόνο και στην ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος σε αυτό το εγχείρημα της αξιοποίησης το οποίο θα συνεχιστεί και από τις μελλοντικές διοικήσεις του δήμου.
Κυρίως όμως δεν έχει προβληματιστεί – όπως και οι σύμβουλοι του – για την πρώτη τυπική φάση υλοποίησης του έργου που σχετίζεται με την σύλληψη της ιδέας (τι θέλω να κάνω) – την οποία πιστώνεται – και την μελέτη σκοπιμότητας του έργου, δηλαδή αν το έργο που θα υλοποιηθεί συμφέρει τον δήμο, αλλά αποδεικνύοντας το με οικονομικά και στρατηγικά κριτήρια.
Η δεύτερη φάση που είναι ο σχεδιασμός του έργου – και ως εκ τούτου αναμένει κανείς ότι είναι βέβαιο πως το έργο θα υλοποιηθεί – μόλις την προηγούμενη ημέρα της συνέντευξης του δήλωσε ότι ξεκίνησε. Συνεπώς οι πιθανές συνέπειες από την γραφειοκρατία των διαγωνισμών, η ένταξη σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ αλλά με την χρηματοδότηση μέρους της δαπάνης που απαιτείται για την αποκατάσταση της βίλας και του περιβάλλοντος χώρου, η άγνοια εξεύρεσης της υπόλοιπης χρηματοδότησης από πόρους του δήμου αλλά και ο τρόπος διοίκησης του τελικού αποτελέσματος, είναι κάποιες από τις απειλές που ο Δήμαρχος όφειλε να ξέρει να απαντήσει με άνεση, με πραγματική γνώση εναλλακτικών προτάσεων, καθότι το υποψήφιο έργο της ανάπλασης θα μοιραστεί τους ίδιους πόρους και με άλλα έργα τα οποία έχουν υψηλή προτεραιότητα.
Η τρίτη φάση που είναι η εκτέλεση και ο έλεγχος του έργου – τότε ο δήμος θα έρθει αντιμέτωπος με τις πραγματικές απειλές ή ευκαιρίες – καθώς και η τέταρτη φάση που αφορά στην πορεία του έργου, «παραδίδονται» στις επόμενες διοικήσεις του δήμου και μάλιστα με τον αυξημένο κίνδυνο του εσφαλμένου χρονοδιαγράμματος και κατά συνέπεια της μη υλοποίησης του έργου.
Υποστηρίζω, ότι το χρονοδιάγραμμα θα αποδειχτεί εσφαλμένο γιατί η σημερινή διοίκηση του δήμου δεν έδειξε καμία συνέπεια στο να δεσμευτεί για το κόστος και για τον χρόνο υλοποίησης του έργου, αντιθέτως εισήγαγε για πρώτη φορά στην ορολογία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τον όρο “Έχουμε την Πολυτέλεια του Χρόνου”…
Η επόμενη διοίκηση του δήμου Αγίας Παρασκευής οφείλει να ολοκληρώσει την σύνταξη ενός σχεδίου διαχείρισης κινδύνων το οποίο θα περιλαμβάνει την αναγνώριση των κινδύνων, την ποσοτικοποίηση και τον τρόπο αντιμετώπισης του καθενός.
Και επειδή η εφαρμογή του ¨Κλεισθένη¨ θα είναι άλλος ένας κίνδυνος (πολιτικός κίνδυνος) ο οποίος είναι εξωτερικός και μη προβλέψιμος προτείνω σε επικείμενη τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Λειτουργίας του Δήμου την ίδρυση Διεύθυνσης ή Τμήματος, ανάλογα, που ως αντικείμενο θα έχει την σύνταξη σχεδίων διαχείρισης κινδύνων και την παρακολούθηση των κινδύνων κάθε τεχνικού έργου που απαιτεί υψηλό κόστος και θεωρείται μεγάλο και πολύπλοκο.
Βούλα Ζορμπά
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
πρ. Ειδική Σύμβουλος Δημάρχου
