7 Μαρτίου 2015
Αγαπητέ κ. Μπαλωτή, διάβασα με πολύ μεγάλη (σε διαβεβαιώ) προσοχή, την ανοικτή επιστολή που μου απηύθυνες από τον Σχολιαστή.
Κατ΄αρχάς, δεν βρίσκω το ύφος της επιστολής σου αυστηρό. Κάπως προειδοποιητικό, ίσως. Κατά δεύτερον, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το γεγονός ότι στην επιστολή σου με αναφέρεις ως «αξιότιμο» οκτώ φορές, αν και ο χαρακτηρισμός αυτός δεν ταιριάζει σε κάποιον που θεωρείται «μηδενικό».
Επειδή αναφέρθηκες και στον υπηρεσιακό μου βίο στις Ένοπλες Δυνάμεις, θα ήθελα να σου γνωρίσω ότι όντως ήμουν άτεγκτος, σε ότι είχε να κάνει με την προστασία του δημοσίου συμφέροντος αλλά και την τήρηση των διαδικασιών. Πρώτα με τον εαυτό μου και μετά με τους άλλους. Ποτέ όμως δεν αδίκησα κάποιον εκουσίως και, θέλω να πιστεύω, ούτε ακουσίως.
Ας δούμε όμως τα υπόλοιπα που αναφέρεις, τα οποία νομίζω ότι έχεις κάπως μπερδέψει. Ας εξετάσουμε την λέξη «σκάνδαλο». Διαφωνείς ότι λέξη αυτή, μπορεί να αποδοθεί και σε μια πολιτική πράξη που δεν έχει ποινικό ενδιαφέρον; Πιστεύω πως όχι. Φυσικά, αν το «σκάνδαλο» έχει και ποινικό ενδιαφέρον, ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ αυτός που το ανακαλύπτει να το αποστείλει αρμοδίως. Παρεμπιπτόντως, είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν όλα αυτά τα οποία καταγγέλθηκαν από τον επικεφαλής της παρατάξεώς μας, και είχαν ποινικό ενδιαφέρον, δεν απεστάλησαν αρμοδίως; Δεν νομίζω… Το γεγονός ότι οι ελεγκτικοί και δικαστικοί μηχανισμοί, κινούνται με ταχύτητα «χελώνας» είναι αδιάφορον. Ασφαλώς, θα γνωρίζεις την υπόθεση που εκδότης στην πόλη μας, κατήγγειλε «σκάνδαλο» το 2009 και η δίκη έγινε πριν από λίγες ημέρες (και μάλιστα ανεβλήθη). Ο καταγγέλλων εκδότης ευθύνεται που η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο 6 χρόνια μετά; Όχι βεβαίως.
Όσον αφορά στις λέξεις «ένοχος» και «συνένοχος», από πότε ποινικοποιήθηκε η χρήση τους και δεν το γνωρίζω; Και από πότε τις αποδίδουν ΜΟΝΟ τα δικαστήρια, όταν πρόκειται για πολιτικές ή άλλες πράξεις; Συμφωνώ απολύτως μαζί σου και με την Ένωση Συντακτών, ότι όποιο δημοσίευμα θίγει την τιμή και την υπόληψη κάποιου προσώπου, δεν πρέπει να δημοσιεύεται από κανένα ΜΜΕ, διότι συνιστά το ποινικό αδίκημα της εξυβρίσεως. Έχεις αντιληφθεί να εξυβρίζω κάποιον με κάποιο από τα κείμενά μου; Είμαι βέβαιος πως όχι, έστω και αν δεν θέλεις να το παραδεχθείς δημοσίως.
Ας πάρουμε την πρόσφατη υπόθεση, όπου οι κ.κ. Σταθόπουλος και Παπαμιχαήλ θεώρησαν ως συκοφαντικά (ψευδή γεγονότα εν γνώσει του γράφοντος ότι είναι ψευδή, εντελώς διαφορετικό αδίκημα από αυτό που επικαλείσαι), ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ κείμενα και εστράφησαν όχι εναντίον αυτών που τα έγραψαν, αλλά εναντίον του Μέσου που τα δημοσίευσε. Και πώς μπορεί ένα Μέσον να διασταυρώσει την αλήθεια ενός ισχυρισμού άλλου; Εσύ το κάνεις; Δεν νομίζω. Έχεις σκεφθεί ποτέ ότι αν εφήρμοζες απόλυτα αυτά που λες ή αν εγώ ή οιοσδήποτε άλλος θεωρούσαμε κάθε κείμενο, που θα αναφέρεται στο όνομά μας ή μας «φωτογράφιζε», ως συκοφαντικό ή εξυβριστικό, σου ζητούσαμε με Εξώδικο να μην τα δημοσιεύσεις, θα αναγκαζόσουν να κλείσεις την εφημερίδα σου ελλείψει ύλης; Ευτυχώς όμως, δεν ανήκουμε στην ίδια «πολιτική ποιότητα» ούτε με τον κ. Δήμαρχο ούτε με τον κ. Παπαμιχαήλ.
Θα αναφερθώ σε αυτό που γράφεις για το μεταξύ των δύο Κυριακών των Δημοτικών Εκλογών. Γράφεις, «γνωρίζετε πολύ καλά ότι στο μεσοδιάστημα των δύο Κυριακών η παράταξή σας δια του επικεφαλής και πρώην δημάρχου «ζήτησε συγνώμη» από τον πολιτικό της αντίπαλο παραδεχόμενη ούτε λίγο ούτε πολύ ότι όλα αυτά τα χρόνια αυτά τα οποία έλεγε δεν ευσταθούσαν…». Σε ποιο σημείο της ανακοινώσεως ακριβώς αναγράφονται αυτά; Σε κανένα φυσικά και είναι προϊόν της δικής σου συμπερασματικής αξιολογήσεως, που όμως δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί το συμπέρασμά σου αυτό δυσφημιστικό (άλλο ποινικό αδίκημα αυτό); Σαφώς αλλά μην ανησυχείς, δεν θα λάβεις κάποιο Εξώδικο.
Εν κατακλείδι, εγώ θα γράφω κείμενα και θα σου τα στέλνω όπως πάντα. Η εφημερίδα είναι δική σου και έχεις την διακριτική ευχέρεια να τα δημοσιεύεις ή όχι και δεν θα σε κατηγορήσω στην περίπτωση που δεν θα το κάνεις. Σ΄αυτήν όμως την περίπτωση, αναλόγως και με το τί άλλο θα δημοσιεύεις, σε σχέση με όσα αναφέρεις στην επιστολή σου, δεν θα κρίνεται η δική μου αξιοπιστία και σταθερότητα απόψεων αλλά η δική σου.
ΥΓ. 1. Ο ενικός δεν είναι για να σε υποτιμήσω, κάθε άλλο. Το βρίσκω πιο οικείο, αφού γνωριζόμαστε.
2. Ίσως το δικό μου ύφος να φαίνεται αυστηρό αλλά, πίστεψέ το, δεν είναι αυτό το αυστηρό μου ύφος.
Με εκτίμηση
Σπύρος Παπασπύρος
Σχης ε.α.
πρ. Δημοτικός Σύμβουλος
