Ως γιατρός, έγινα πολλές φορές «εξομολογητής» ανθρώπων της πόλης μας, ασθενών μου ή μη, που μου ανέφεραν εμπιστευτικά προσωπικά τους βιώματα ενδοοικογενειακής βίας. Δεν είμαι ειδικός, τους έδωσα συμβουλές να απευθυνθούν σε ειδικούς. Δεν γνωρίζω αν το έπραξαν. Αυτό που γνωρίζω, είναι ότι συνήθως η σιωπή, λόγω των προκαταλήψεων, καλύπτει τα πάντα. Και ότι τα φαινόμενα αυξάνονται. Γι΄αυτό το λόγο, η παράταξή μας επεξεργάσθηκε το θέμα και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε, ως δημοτική Αρχή, μια καινούρια Κοινωνική Δομή στο Δήμο: Το «Κέντρο Συμβουλευτικής για την Ενδοοικογενειακή Βία», που θα ενταχθεί στο δίκτυο των 62 πανελλαδικών παρόμοιων δομών.
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα περίπλοκο και διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο, αφού υπήρχε πάντα και συνεχίζει να απασχολεί. Ένας ολοκληρωμένος ορισμός αυτού του φαινομένου εμπεριέχεται στο άρθρο 3, εδάφιο β’ της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, όπου ο όρος «ενδοοικογενειακή βία» συνίσταται σε «σε κάθε πράξη φυσικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, η οποία συμβαίνει εντός της οικογένειας ή οικογενειακής μονάδας ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα ή όχι του κατά πόσο ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιρασθεί την ίδια κατοικία με το θύμα
«Τα εν οίκω μη εν δήμω», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, υποστηρίζοντας πως τα οικογενειακά θέματα δεν πρέπει να γίνονται δημόσια. Ισχύει, όμως, αυτό στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας; Όσο τα στόματα μένουν κλειστά, η βία θα διαιωνίζεται. Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας δεν αποτελεί ιδιωτική υπόθεση, αλλά κοινωνική παθογένεια.
Αν η ενδοοικογενειακή βία εναντίον γυναικών και ανηλίκων αποτελεί θέμα ταμπού, τότε η κακοποίηση των ανδρών από τις συζύγους τους μπορεί να θεωρηθεί ως και ανέκδοτο. Η εξέταση του φαινομένου από αυτή τη σκοπιά σίγουρα δεν είναι συνήθης και έρχεται κόντρα στα στερεότυπα περί αδύνατου και δυνατού φύλου. Ωστόσο, υφίσταται. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα θύματα είναι κακοποιημένοι άνδρες, από γυναίκες, οι οποίες χρησιμοποιούν κάθε μορφή βίας (λεκτική, ψυχολογική και φυσική), είτε για λόγους οικονομικούς, είτε για λόγους αντεκδίκησης.
Το «Κέντρο Συμβουλευτικής για την Ενδοοικογενειακή Βία», θα απευθύνεται ιδίως σε γυναίκες και παιδιά, αλλά και σε άνδρες, οι οποίοι έχουν δεχθεί οποιασδήποτε μορφής βία: Σωματική, ψυχολογική, λεκτική, συναισθηματική ή άλλη. Θα παρέχονται συμβουλές για ενθάρρυνση, συμπαράσταση, απενεχοποίηση, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση. Κυρίως όμως, θα τους παρέχεται αυτό που λέμε «μια μεγάλη αγκαλιά». Η αίσθηση ότι δεν είναι μόνοι τους.
Το Κέντρο θα στελεχώνεται από ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, νομικούς συμβούλους και κοινωνιολόγους. Θα λειτουργήσει πιλοτικά με εθελοντές. Οι υπηρεσίες θα παρέχονται ΔΩΡΕΑΝ και υπό πλήρη εχεμύθεια. Θα συνεργάζεται με ξενώνες φιλοξενίας, Αστυνομία και Εισαγγελικές Αρχές, νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Επίσης και με άλλους παρόμοιους φορείς, εφόσον απαιτηθεί, πανελλαδικά.
Το κόστος της δημιουργίας του είναι μηδενικό. Εν τούτοις, αν απαιτηθεί στο μέλλον, μπορεί να χρηματοδοτηθεί είτε από το ΕΣΠΑ είτε από την Περιφέρεια είτε από την Γενική Γραμματεία ισότητας των δυο φύλων, ακόμη και από ίδιους πόρους.
Νομίζω ότι είναι ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, για το οποίο αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί μια δημοτική Αρχή. Γιατί, όπως είπε σε μια ημερίδα για το θέμα, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ξένη Δημητρίου, «όταν μια γυναίκα κακοποιείται, γεννιέται ένας ανήλικος παραβάτης. Όταν ένα παιδί κακοποιείται, πεθαίνει ο Πολιτισμός».
Βασίλης Ζορμπάς
Ιατρός Πνευμονολόγος
Επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού “Αγία Παρασκευή η πόλη μας”
Υποψήφιος δήμαρχος-πρ. δήμαρχος Αγίας Παρασκευής
